الصغيره والقاسى

كنت عايشه فى بيتنا مع والدى ومراة ابويا إلى كانت ست متسلطه كانت بتتعمد تضربنى على ابسط الحجات لما والدى ميكنش فى البيت ولما والدى يرجع تخترع كدبات تخلى ابويا يقسى عليا لحد ما حياتى تحولت لچحيم كنت بنت 16 سنه محرومه من حنان الأم والأب بتتعرض 
والدى مكنش بيصفح عنى غير لما مراته تترجاه يعفو عنى كانت بتبينله انها طيبه وبريئه وخاېفه على مصلحتى مع انها كانت عامله زى الحيه كلها شړ

فاكره كويس اليوم إلى ابويا فتح باب الاوضه إلى كان حبسنى فيها وطلب منى اشكر مراته لانها كانت السبب فى عفوه عنى وارغمنى ابوس ايدها وهى بترفض وتسحب ايدها بعيد عنى اليوم ده قررت انى مش هعيش فى البيت ده تانى وانى حياتى أصبحت فى بيت ابويا مستحيله كنت عارفه ايه إلى منتظرنى بعد ما والدى يروح الشغل ضړب واهانه جمعت ملابسى البسيطه ولما الليل نزل خرجت من البيت وانا عارفه انى مش هقدر ارجع تانى وان مراة ابويا هتبخ سمها فى ودان والدى عن تمردى وعهرى
طلعت فى نص الليل اسحب لحد ما بعدت عن البيت مكنش فى بالى اى حاجه غير انى اهرب لابعد مكان عن البيت مكان والدى ميقدرش يوصله ولا اى شخص يعرفه
عشان كده جريت ومشيت لبعيد جدا لحد ما وصلت الغابه
الغابه إلى كان مجرد ذكر اسمها قدامى قبل كده بيخلى جسمى يرتعش من الخۏف
مشيت بين الأشجار المرعبه فى ضلمه كالحه مكنتش شايفه اى حاجه صوت الريح كان مرعب كل خطوه كنت بمشيها كانت بالنسبه ليا ممكن تكون اخر خطوه
توغلت داخل الغابه مشيت الليل بطوله وسط الأشجار والاحراش كنت كل ما اسمع صوت حيوان او طير استخبى تحت دغل او تحت شجره كبيره
القصه بقلم اسماعيل موسى 
الليل خلص والشمس طلعت وانا نايمه تحت شجره كنت عطشانه وجعانه مكنش قدامى غير فواكه الأشجار إلى قدرت اجيبها بصعوبه
تسلقت شجره كبيره ومن هناك شفت النهر فرحت انى اخيرا هشرب ميه
نزلت من على الشجره وركضت نحو النهر اكتر من ربع ساعه لحد ما وصلت هناك اول ما وصلت رميت جسمى جوه المياه الجاريه قعدت العب فى الميه واشرب لحد ما تعبت وقبل ما اطلع من الميه سمعته
صوت جاى من بين الأشجار خلانى اموت من الخۏف
غطست فى الميه وانا متخيله انى اول ما أظهر هيكون اختفى لكن لما خرجت راسى بره الميه شفت
شفت إلى خلى جسمى كله يتصلب ويتشنج
الصغيره_والقاسى
2
كان فيه حيوان زى الذئب ضخم جدا واقف بين الأشجار بيبص عليا بعنين مبرقه كلها شړ
حاولت ابعد بعيد عن الشاطيء لكن التيار جرفنى وكنت هغرق على بال ما قدرت ارجع للضفه تانى التيار كان جرفنى مسافه طويله رغم كده لما قدرت اوصل منطقه ضحله لقيت
نفس الذئب بين الأشجار بيراقبنى مكنتش عارفه اعمل ايه
قلت هقرب من البر يمكن يكون ذئب لطيف يدوبك قربت منه
وشفت البشاعه فى شكله وشميت ريحته المتعفنه
شكله كان وحش جدا لدرجه مقرفه شفت أسنانه ولسانه الطويل المتدلى
جسمى برد جدا من الميه وكان بيرتعش من برودة الطقس
مكنتش قادره اتلم على نفسى حسيت ان عضلاتى اتشنجت وانى ممكن اڠرق فى اى لحظه
لكن من حسن حظى الذئب اختفى فجأه لحظتها حسيت بفرحه وسعاده وطلعت من الميه ورميت جسمى على الأرض
كنت بردانه جدا وجسمى مثلج بيرتعش زى العصفور الصغير
من بين الأشجار ظهر راجل بشرى مكنتش مصدقه انى ممكن اشوف انسان بعد كل إلى شفته
كان لابس معطف طويل وقبعه فوق دماغه مخبيه وشه وشكله
الراجل قالى واضح انك بردانه وجعانه
انا عندى كوخ قريب من هنا فيه أكل وهشعل الڼار واديكى ملابس جديده
قلتله شكرا يا عم لأن عمره كان قريب من 40 سنه
مسك ايدى وقالى امشى ورايا من غير ما تعملى صوت
الغابه خطيره ومليانه حيوانات متوحشه
كوخى مش بعيد عن هنا فوق التله هناك
رغم انه قال كده مشينا مسافه طويله بين الأشجار ومرينا فى وادى فيه ميه ضحله فيها طحالب واعشاب
الراجل قال بصى كوخى هناك
طلعنا التله وهناك كانت فيه مغاره وسط الجبل وصلتها بطلوع الروح
الراجل قال ادخلى متخفيش
لما بقيت داخل المغاره الراجل ۏلع ڼار وادانى هدوم جديده وكانت مناسبه لمقاسى وحسيت ان فيه شخص كان لابسها قبلى
قربت من الڼار بعد ما الراجل قال انه هيغيب فتره صغيره يجيب اكل ويرجع
كنت تعبانه جدا ونمت لما شعرت بالدفيء اول ما فتحت عنيه لقيت الراجل دا قاعد جنبى وبيبص عليا بنظرات غريبه
وقدرت اشوف شكله لأنه قلع المعطف والقبعه
شكله كان وحش جدا تحس انه مچرم هارب
إدانى اكل وطلب منى اكله كنت جعانه واكلت كتير اوى
الراجل قالى عايزه تنامى
قلتله اه
قالى هتنامى لكن فيه حاجه لازم نعملها الأول
قلتله ايه هى
قال هحط علامه عليكى علامه خاصه عشان تبقى من عشيرتنا ومحدش يتعرضلك
قلتله موافقه
القصه بقلم اسماعيل موسى 
سخن حديده عريضه وقالى اظهرى كتفك هى هتوجعك شويه لكن مش كتير
كنت محرجه لكن نفذت إلى طلبه منى وحسيت بڼار فى كتفى وشميت ريحة جلدى
صړخت من الۏجع لكنه قال احنا خلاص انتهينا وحط حاجه زى الكريم عليها
وطمنى ان الكريم ده هيخلى جلدى يشفى
فضلت اتألم مده طويله لحد ما نمت
صحيت الصبح الشمس جات فى عنيه مكنش فيه اى شخص جنبى
حاولت اقوم لكن رجليه وايديا كانت متكتفه
الصغيره_والقاسى
3
حاولت أقف او امشى لكن مقدرتش فضلت جالسه فى مكانى مده طويله من الزمن ببص من باب المغاره على الوادى الشاسع كان فيه حيونات بتاكل العشب الأخضر وطيور محلقه فوق الأشجار وفى مكان بعيد نبح كل مره واحده وصوته انقطع فضلت مستمتعه بجمال الطبيعه لحد ما لقيت الغزالات بتهرب من الوادى مع ظهور الراجل إلى انا جوه بيته
ورغم ان التله مرتفعه والتضاريس صعبه الا انه وصل عندى من غير اى قطرة عرق ولا اى دليل على الإرهاق والتعب
كان ماسك فى ايده ارنبين بريين رقبتهم مچروحه
اول ما وصل عندى قلتله فيه شخص كتفنى وانا نايمه!!
قال بنبره حسيتها ماكره لما عملت كده عشان مصلحتك خفت تنزلى الوادى تاكلك الحيوانات الغابه هنا مليانه ضباع وذئاب متوحشه احمدى ربنا انى لقيتك وجيبتك معايا المغاره هنا
فك قيودى ورقد على الأرض بضهره وهو بيضحك قبل ما يأمرنى انضف الصيد واشويه
نضفت الأرانب وجمعت الحطب شويت الأرانب وكانت ريحتها شهيه
بعد ما الاكل نضج قرب منى وحطه قدامه وقعد ياكل بطريقه بشعه ولاحظت انه مقليش كبر معايا ولا اى حاجه
فضل ياكل من غير ما يبص عليا وادبى منعنى اقاطعه
بعد ما خلص اكل قال تقدرى تاكلى دلوقتى مكنش فيه غير بقايا الطعام وقرفت اكل منه
لكن الجوع اجبرنى اكل وانا باكل قلتله انت مش صغيره من فضلك بلاش تكتفنى تانى انا عارفه مصلحتى
بصلى بخبث وقال انتى شايفه كده
قلتله اه انا مش خاېفه من الحيوانات انا عبرت الغابه