روايه كامله بقلم ورده محمد

فارس ينخدع من واحده زى دى والمشكله ان هو جايب منها ولد وفارس طيب اوى وشكله بيحبها وانا خاېف عليه من غدرها بس مش اكتر
باسم عارف ليه 
فهد 
باسم علشان حب مليكه خرج حب مروه من قلبك مبقاش شايف قدامه غير مليكه وبس 
وفى الوقت ده السكرتيره دخلت القهوه لفهد واديته ظرف 
فهد ايه الظرف ده يا سهر 
سهر ده من الوفد حضرتك 
فهد اخده منها وقالها روحى انتى على مكتبك 
ومشيت سهر على مكتبها 
باسم تصدق نسينا خالص موضوع الوفد ده اللى جاى الغردقه 
فهد هما المفروض هيجو امته 
باسم يوصله بكره 
فهد طب والعمل 
باسم لازم انت تسافر ليهم وبما ان مليكه مديرة الحسابات ومراتك تروح معاك وانا هحصلكم بليل 
فهد لازم مليكه 
باسم عادى مش لازم بس قولت تيجى معانا بدل ما تبقى عروسه وتسبها لوحدها واهو منها شغل ومنها تقرب منها وتعمل شهر عسل وبصراحه فرصه حلوه اوى ليكم يعنى جت فى وقتها 
فهد اوك بس ما تيجى معانا 
باسم لا مش بحب اكون عزول روحو انتو وانا هحصلكم بليل 
فهد ماشى همشى انا علشان الحق اجهز وبعدين لسه هروح اشترى حاجات قبل ما اروح الشقه 
باسم خلاص ماشى ربنا معاك 
ومشى فهد وركب العربيه وراح على 
المول ودخل محل ملابس حريمى 
وبعد وقت طويل خرج من المحل ومعاه شنط نزل حطهم فى العربيه ومشى راح على الشقه
فى شقة فهد 
كانت مليكه بدور على تليفونها ومش لاقيه قعدت على الارض وقالت 
مليكه هيكون راح فين ياربى ليكون وقع منى امبارح تبقى مصېبه هكلم امى ازاى واطمنها عليه وهجيب هدومى ازاى ما انا مش هقعد كده علطول 
هعمل ايه بس منك لله يا فهد يا ابن ام فهد على الحوسه السوده دى اللى انا شيفاها وفى الوقت ده اتفتح الباب بتاع الشقه ودخل فهد 
مليكه قامت من على الارض ولسه هتدخل اوضتها 
فهد ثوانى عايزك 
مليكه وانا مش عايزه اتكلم معاك 
فهد بلاش تعصبينى امبارح شوفتى ايه اللى حصل 
مليكه نعم اتفضل عايز ايه 
فهد اولا جهزى نفسك علشان على بليل هنمشى هنروح الغردقه 
مليكه نعم نروح فين 
فهد الغردقه 
مليكه لا مش رايحه فى حته انا 
فهد انا مش رايح اتفسح انا رايح شغل وبما انك مديرة الحسابات لازم تكونى موجوده ساعة امضت العقد 
علشان كده لازم تكونى معايه 
مليكه افتكرت الموضوع ده لما كلمها باسم فيه قبل كده قالت اه فعلا استاذ باسم كان قايل ليا على الموضوع ده قبل كده 
فهد طب كويس انك عارفه 
مليكه طب هو استاذ باسم

هيجى معانا 
فهد اتغاظ من مليكه وقال اشمعنا 
مليكه لاعادى بسأل 
فهد ايوه بس هيوصل بعدينا
مليكه م م ماشى ولسه هتدخل الاوضه 
فهد خدى 
مليكه ايه ده 
فهد لبس وكل حاجه هتحتاجيها 
مليكه لا شكرآ مش عايزه منك حاجه 
فهد وهتروحى الغردقه ازاى بالهدوم دى وبص على جسمها 
مليكه بصت على نفسها وقالت لو سمحت ما تبصش كده عليا 
فهد خدى الشنط 
مليكه لا
فهد كده طب لوسمحتى انا عايز القميص بتاعى 
مليكه ازاى يعنى وبعدين ما عندك الدولاب مليان قمصان حبكت يعنى ده بالذات
فهد بعند اه عايز ده بالذات وبعد كده متلبسيش حاجه تانى من هدومى مش بحب البس مكان حد 
مليكه عااااااااا مستفز واخدت الشنط من ايده ودخلت الاوضه ورزعت الباب فى وشه 
فهد ههههههههه 
فى اوضت مليكه 
فتحت مليكه الشنط وعجبها زوق فهد اوى فى اللبس وبتفتح اخر شنطه اتكسفت ووشها احمر وقالت بنأدم قليل الادب د د ده طلبهم ازاى ده وقفلت الشنط وطلعت فستان ولبسته وطلع مظبوط عليها واخدت القميص بتاع فهد وخرجت من الاوضه وحدفته وقالت 
مليكه اتفضل قميصك اهو 
فهد عجبه شكل مليكه اوى وقال الفستان طلع مظبوط عليكى 
مليكه اه شكرآ وسابته ولسه هتدخل الاوضه 
فهد الحاجه طلعت مقاسك 
مليكه فهمت قصده على ايه وشها احمر بصت ليه بغيظ ودخلت وقفلت الباب وراها وهى بتبرطم 
فهد ههههههههههههه ومسك القميص اللى كانت لابسه وحطه عند مناخيره وشمه وكانت ريحة مليكه فيه قعد يشم فيه واخده معاه الاوضه وقفل الباب وراه 
فى فيلا فريد المنشاوى 
كانت مروه قعده فى الجنينه لوحدها ولفت انتباها تليفون واقع على الارض قامت واخدته وبصت عليه وقالت 
مروه بأستغراب تليفون مين ده وحاولت تفتحه بس مفتحش معاها حطته فى جيب البنطلون وقالت خليه ابقى اشحنه واشوف بتاع مين يمكن وقع من حد امبارح 
وفى الوقت ده جت سهير 
سهير قعده لوحدك ليه يا حبيبتى 
مروه مفيش يا طنط بس انا معرفش حد هنا ومعنديش حاجه اعملها
سهير تعالى معايه النادى هتتعرفى على ناس هتحبيهم اوى 
مروه اوك يا طنط بس شويه كده
سهير اوك وقعدت وقالت ندردش شويه واحكيلى عن اهلك وازاى اتعرفتى على فارس ابنى 
مروه ها مفيش انا بابا وماما ماټو من وانا صغيره عشت مع تيته لحد ما كبرت وسافرت اكمل تعليمى بره وهناك قابلت فارس بالصدفه فى المطعم اللى باكل فيه كل يوم واتعرفنا على بعض وحبينا بعض واتجوزنا
سهير اوك يا حبيبتى ربنا يسعدكم يارب
مروه طنط هو انا ممكن اسألك سؤال 
سهير اسألى يا حبيبتى 
مروه هو ليه فهد مش قاعد معاكم