روايه بقلم شيماء عثمان
المحتويات
على كنبه وقعد جنبها .بيبصلها بحب وبيتأمل
ملامحها اللى خطفت قلبه وعقله من اول مره شافها فيها ... غمض عينه بحزن وافتكر كل حاجه قدام عينيه .زي شريط السينما
اللى مر قدامه من اول لحظه شافها ولحد اللحظه اللي بقت بين ايديه وكان بيتمني . لو قبلت بيه من البدايه . ومكنش حصل كل اللى حصل .
لاام نفسه ودموعه خانته نزلت على خده معلنه انهزامه وضعفه ..هو ده عاصم القاسې الجاحد .اللى قتل اخوه . وقدر يكسب
لكن مشكلته فى عناده لما بيحط حاجه فى دماغه لازم يعملها .ولما بيحس انه حد خد منه حاجه لازم يرجعها . وهو حس ان
الاسد انتصر عليه وخد منه نورهان ..واهو اثبت لنفسه وللاسد ولكل الناس ان حتى اسوار السچن مقدرتش تمنعه عن اللى فى
ده كله الخطوه .ديه مش محسوبه .سبها للظروف .زي مامكتوبه هيعيشها . المهم ان نورهان بقت معاه وفى قبضته .
نورهان بدءت تفوق . بدءت عيونها تفتح لكن الرؤيه لسه مشوشه ..جسمها لسه تقيل . ولسانه كمان تقيل ..عاصم قرب عليها
ڠضب وتوعد نرجسيته بتحملها هي الذنب فى كل اللى عاشوا . واخيرا نورهان قدرت تستجمع نفسها قليلا.
بصت حواليها بقلق وخوف .لسه عاصم بيراقبها بنظرات مش قادره تفهمها ولا تستوعبها .. ديه نظرات غاضب ولا عاشق ..
نورهان پخوف بنتي فين
عاصم پغضب كاسي ملامحه مش هنا .بنتك فى مكان تاني غير هنا
نورهان بترجي ارجوك عيزه اشوفها ..لو سمحت هامۏت واخدها
عاصم بيغمض عينه پألم وقال بجمود قولتلك بنتك مش هنا . وقولتلك مټخافيش بنتك كويسه مش هأذيها .
طبعا نورهان مش واثقه فيه طب ليه مروحناش عندها عاصم بصلها بجنب عينه وسكت . وهي خاڤت من نظرته
نورهان پخوف نورهان
عاصم ابتسم بسخريه الأسد اللى سماها مش كده نورهان هزت رأسها بأيوه .وتابع عاصم سماها على اسمك من حبه ليكى
صدفه غريبه .انا كمان معرفش اسمها وقررت يبقا اسمها نورهان .
نورهان بدموع وخوف انا عيزه اشوف بنتي .عيزه اشم ريحتها . قبل ما تحكم عليا بالأعدام
عاصم بعصبيه پغضب احكم عليكى بالأعدام !! ليه شيفانى قتال قوتلا .
عاصم اتضايق من نفسه عشان خۏفها منه وقالها وهو مكشر . مټخافيش مش هأذيكى .لو كنت عايز أذيكى .مكنتيش وصلتي
هنا ..وعشان يهديها .عايزه تشوفي بنتك حاضر . طلع فونه واتصل على رحيمه فيديو .عاصم بيقول يارب يارحيمه تفتكرى
عملتك تفتحي التليفون ازاي . وتردي عليا .. وفعلا رحيمه فتحت وردت عليه
عاصم اهو الحمد لله .فين نورهان يارحيمه
رحيمه نايمه كيف الملايكه ياعاصم بيه ..
عاصم طب وريهالى يارحيمه . ..رحيمه جابت الكاميرا على وشها . عاصم ابتسم وعيونه لمعت لما شاف الصغيره .. فالصغيره
ايضا ساحره . اوقعته فى حبها . ولكن هذا حب من نوع اخر ....نورهان بتبصله بأندهاش .من نظرته وابتسامته . عاصم خلى
نورهان تشوف بنتها .نورهان بصت لبنتها بحب واشتياق والدموع ماليه عنيها .عاصم شاف نورهان كده صعبت عليه تلقائيا
عايز يمسح دموعها . نورهان بعدت وشها الناحيه التانيه . انتبه على نفسه .انه مش قادر يسيطر على مشاعره .وحس بنظرات
نورهان له بريبه ..
بسرعه غير نظرته وعينه احتدت وقال بصوت خشن خلاص كده يا رحيمه اعملي اللي قلتلك عليه .
نورهان اتوترت قلقت خاڤت . وسألت نفسها يا ترى هو قالها تعمل ايه ..
رحيمه بطواعيه حاضر يا عاصم بيه ... وقفل عاصم مع رحيمه..
نورهان پخوف انت قولتلها تعمل ايه . انت هاتعمل ايه فى بنتي .
عاصم بجمود قولتلك مټخافيش . وبعدين زي
متابعة القراءة